Wspaniały film, wykorzystujący do końca - a nawet dalej (genialny zabieg - kobiety jako bohaterki!) - schemat "swobodnego jeźdźca", mit amerykańskiej kultury; wystarczy przypomnieć "Nieugiętego Luke'a", "Znikający punkt", "Ostatniego kowboja" czy "Lot nad kukułczym gniazdem".
Bohaterowie takich filmów to ludzie wewnętrznie wolni, posługujący się własnym, naturalnym i czystym, kodeksem moralnym. Jest w nim miejsce na szlachetność, spolegliwość a nawet uprawianie "dydaktyki" (scena z chamskim kierowcą cysterny) - ale też na obronę godności, asertywność, dbanie o własny interes (niezależnie od zgodności z prawem - rabunek w sklepie). Jest też im właściwa radość życia "na własny rachunek".
Cywilizacja i kultura to niezbędne ramy utrzymujące porządek społeczny, ale czyż nie ograniczają wolności jednostki? Większość z nas poddaje się ich regułom, dobrze jeśli świadomie i do pewnych granic.
Niektórzy z zazdrością patrzą na ludzi, którzy wyrażają indywidualizm, niezależność, na ogół płacąc za to sporą cenę (brak perspektyw, ubóstwo, ostracyzm, represje, itd.).
Inni, sami spętani społecznymi schematami, "urawniłowką" i konwenansem, tworzą naciskającą większość posługującą się ideologiami (reżimy, religie, kodeksy moralne), bezduszną praworządnością i "urzędactwem", pogardą, nietolerancją i restrykcjami dla ukrócenia wszystkiego, co nie pasuje do "jedynie słusznego" schematu społecznego.
Dlatego prawie wszystkie filmy pokazujące "swobodnych jeźdźców" kończą się jednakowo - dobrowolnie przyjętym unicestwieniem (włóczęgostwo, zakon, szpital psychiatryczny, śmierć).
Kultura to bardzo niewygodna proteza biologicznych instynktów!