że każdy mężczyzna to świnia a każda kobieta to święta.. ballada o wolności, w klimacie Easy Ridera czy Znikającego Punktu, uproszczona, romantyczna, piosenkowa..

ale jest w tym filmie jedna scena, która mnie urzeka najbardziej: kiedy susan wymienia spojrzenia ze starymi kobietami na jakiejś zapyziałej stacji benzynowej, klimatycznie, w milczeniu, po czym sięga po szminkę, robi gest jakby się chciała pomalować, jej oczy spotykają się ze swoimi oczami w lustrze, po czym wyrzuca szminkę bez malowania! ta scena wydaje mi się najciekawsza, bo zmienia trochę perspektywę: do tej pory podział był jasny, ale banalny, wolność polegała li tylko wyłącznie na odrzuceniu mężczyzny. w tej scenie widać coś więcej: susan nie tyle odrzuca świat męskiej dominacji, tylko jakby idzie dalej, głębiej, odrzucając obraz samej siebie, który kreuje, czy też wizerunek samej siebie w oczach już nie tylko mężczyzny, ale świata czego symbolem jest ta szminka. piękne - myślę sobie - wspaniałe! otwierają mi się nowe wątki w głowie! ta scena ukazuje, że to nie mężczyzna ją zniewolił, tylko sama się poniekąd zniewoliła. ach, gdyby film poszedł dalej tym torem, gdyby się odważył, gdyby nie to, co nastąpi później, byłby czymś dużo ważniejszym. niestety, dalej jest słynna scena ze śliniącym się chamem na drodze i jego ciężarówką (symbol falliczny, a jakże!), którą susan wystrzeliwuje w kosmos. więc - myślę sobie - że te dwie drogi - szminki i ciężarówki - są poniekąd symboliczne dla późniejszego kina scotta. koleś miał styl, miał oryginalną wizję, ale wybrał coś innego: efekciarskie wybuchy, grubo ciosane chwyty (śliniący się kierowca robiący jakieś zbereźne gesty), ciężarówki pełne dolarów. a to wszystko kosztem tej szminki nieszczęsnej - szkoda, szkoda, szkoda..